Blog Mantelzorgmakelaar Petra
Eenzaamheid achter de glimlach van de mantelzorger
Van 25 september tot 1 oktober is de Week tegen Eenzaamheid
Toen ik zelf mantelzorger was, voelde ik mij vaak heel eenzaam. Niet omdat er niemand om me heen was, maar omdat ik simpelweg geen tijd meer voor mezelf had. Alles draaide om zorgen voor mijn naaste. Mijn sociale leven stond stil. Vriendinnen belde ik niet meer, verjaardagen sloeg ik over, en uitjes verdwenen uit mijn agenda.
Die eenzaamheid kwam niet doordat anderen me letterlijk in de steek lieten, maar omdat de zorg al mijn tijd en energie opslokten. En omdat de omgeving het eigenlijk heel vanzelfsprekend vond dat ik die zorg op me nam zeker omdat het om familie ging. Zelf dacht ik ook: ik moet niet zeuren, dit hoort erbij.
je bent niet de enige
Uit onderzoek blijkt dat bijna de helft van de mantelzorgers zich eenzaam voelt. Ongeveer één op de tien mantelzorgers noemt die eenzaamheid zelfs ‘ernstig’.
De oorzaken zijn herkenbaar:
- Geen tijd meer voor eigen leven en ontspanning.
- Het gevoel dat je omgeving vindt dat zorgen “gewoon jouw taak” is.
- Zelf de overtuiging hebben dat je niet mag klagen.
Die mix maakt mantelzorg vaak extra zwaar.
Voor mij betekende het dat mijn netwerk langzaam maar zeker stilviel. Mensen om me heen gingen door met hun leven, maar ik zat vast in de zorg. Terwijl zij afspraken maakten, vakanties planden en samen dingen beleefden, stond mijn wereld stil. Alles draaide om de zorg.
Dat gaf me een diep gevoel van isolement. Het leek alsof ik ernaast stond, alsof de rest van de wereld doordraaide en ik alleen maar toekeek. Ik miste de vanzelfsprekende praatjes, de telefoontjes, de uitnodigingen. En wat het nog pijnlijker maakte, er was bijna niemand die écht vroeg hoe het met míj ging.
Ik had het idee dat het normaal gevonden werd dat ik het allemaal deed, dat het gewoon mijn taak was. Zelf hield ik me ook voor: “niet klagen, niet zeuren, dit hoort erbij.” Maar ondertussen vrat het me leeg. De stilte en het alleen zijn in dat zorgen drukten vaak zwaarder dan alle praktische taken bij elkaar.
Die ervaring heeft me gevormd. Mede omdat ik zelf die eenzaamheid zo sterk heb gevoeld, ben ik mantelzorgmakelaar geworden. Ik wil er zijn voor andere mantelzorgers die hetzelfde meemaken. Ik wil dat zij wél gehoord en gezien worden Zodat niemand hoeft vast te lopen in stilte.
Van 25 september tot 1 oktober is de
Week tegen Eenzaamheid. Een mooi moment om dit bespreekbaar te maken. Niet alleen voor ouderen, maar zeker ook voor mantelzorgers.
Want zorgen voor een ander mag je leven niet terugbrengen tot eenzaamheid.
Mijn boodschap is simpel: praat erover. Je bent niet de enige. En er is altijd een weg naar steun en verbinding.
Wil je weten hoe ik jou kan helpen? Neem gerust contact op.
Artikelen en tips voor mantelzorgers over regelingen, praktische ondersteuning, werk-zorgbalans, dementie, Wlz, PGB en meer
